İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme

İlkin felsefemde (aslında, ‘kuşkucu,’ ‘görgücü’, ‘göreci bakış açımda) içine düştüğüm o terkedilmişlik ve yalnızlıkla korkar ve şaşırırım, ve kendimi topluma karışıp onunla birleşmeyi başaramayarak tüm insan ilişkilerinin dışına sürülmüş ve bütünüyle terkedilerek avunçsuz bırakılmış tuhaf ve kaba bir canavar olarak görürüm. Bir sığınak ve sıcaklık bulmak için kalabalığa koşmak isterim; ama böyle bir çirkinlikle karışabilmek için kendime söz geçiremem. Onun dışında bir dostluk kurabilmek için bana katılmaları için başkalarına seslenirim; ama kimse sesime kulak asmaz. Herkes uzak durur, ve her yandan üzerime vuran fırtınadan korkar…
(Arka Kapak’tan)