İmge düşüncesi, bildiri düşüncesi, derin güdülerini öğrenerek halkı dilediğince yönlendirme ve kullanma düşüncesi, ekinimizin anahtarlarından biridir. Bugün “kamuoyu” demek, siyasal, ekinsel, ekonomik propaganda demektir artık. Bu propagandanın en etkin silahı, en kurnaz hokkabazlığı şudur: Göstergelerin, doğrudan doğruya nesnelerin kendisi olduğuna bizi inandırmak.
Yakın zamana değin krallar tanrıların oğullarıydı. Onları yeryüzüne üzüm ve mısır arasında gönderirdi tanrılar. Bugün ise, cumhurbaşkanları televizyonun yarattığı varlıklardır; bunlar da söylensel ekrana margarin ve iştah açıcı ürünler arasında inmektedirler. (…) Bu gösterge bilinci, yarın, özgürlüğümüzün başta gelen güvencesi olabilir.