Arka Kapaktan
Bitmeyen Kavga, Steinbeck için bir dönüm noktasıdır. Bütün dünyada beğeniyle karşılanan bu roman onun ustalığını evrenselleştirmiştir. 1962 yılında Nobel Ödülünü kazandığında, bu ödülü Steinbeck’e verirken İsveç Akademisinin açıklaması şöyledir: “…durumu kurtarmaya çalışan bir avutucu, eğlendirici olmak değildi onun amacı. Tersine seçtiği konular ağır ve eleştiriye açıktı. Sözgelişi, Kaliforniya’nın meyve ve pamuk tarlalarındaki acı grevler… yazınsal gücü sürekli gelişiyordu… Başyapıtı Fareler ve İnsanlar’ı… Uzun Vadi başlığı altında topladığı o eşsiz kısa öyküler izlemiştir…” Burada sözü edilen acı grevler Bitmeyen Kavga romanını iki sözcükle özetlemektedir. Binlerce Amerikalı meyve toplayıcısı, onları örgütlemeye çalışan birkaç sendikacı bir yanda, tüm olanaklarını işçilere karşı kullanan bahçe sahipleri de beri yanda karşı karşıya gelirler. Bugün meyve bahçelerinde yarın pamuk tarlalarında iş verilmeyecektir artık onlara. Binlerce yoksul insan bu kavganın bitip bitmeyeceği sorusuna yanıt ararlar birlikte. Torgas Vadisi onlara acı, açlık, ölüm, korku vermiştir yalnızca.
Steinbeck, bu romanda yalnızca olayları anlatmakla kalmaz. Romanın kişilerini öylesine iyi tanıtır ki, o insanlarla birlikte aynı çaresizliği, acıları sayfalar boyunca içinde duyar insan.
